توسط مهران محمودآبادی | آذر 2, 1397 | بناهای عجیب, معماری بناهای عجیب
معبد لوتوس یکی از عبادتگاه های بهائیان می باشد که در جنوب دهلی واقع است. سالانه افراد زیادی از هر نژاد و مذهبی از این عبادتگاه بازدید می کنند که این موضوع، معبد لوتوس را تبدیل به یکی از پربازدیدترین بناهای مذهبی جهان کرده است. ساختمان معبد لوتوس نمادی از معماری مدرن کشور هند است و در زمینی به مساحت 9.7 هکتار ساخته شده است. در طراحی شکل ساختمان این معبد، از شکل گل نیلوفر الهام گرفته اند که اغلب هندیان این گل را مقدس می دانند. در ادامه این مطلب قصد داریم طراحی و معماری این معبد زیبا را به صورت خلاصه بررسی کنیم، با ما همراه باشید.
ایده طراحی و معمار معبد لوتوس
طراحی و معماری معبد لوتوس توسط معماری ایرانی، فریبز صهبا، انجام گرفته است. او در معماری این بنا تلاش کرده است تا طراحی را انجام دهد که هم مورد تایید عموم مردم هند باشد و همچنین، شبیه به هیچ یک از معابد دیگر هندی نباشد. معمار معبد لوتوس، علاوه بر الهام گرفتن از گل نیلوفر آبی در طراحی این بنا، استفاده از دو عنصر اساسی نور و آب را نیز در نظر گرفته است. بد نیست بدانید این دو عنصر در معابد هند، عناصری تزئینی هستند.
معماری معبد لوتوس
ساختمان معبد لوتوس از 27 گلبرگ که در سه ردیف 9 تایی قرار داند، ساخته شده است. دو ردیف داخلی این گلبرگ ها، فضای داخلی معبد را به وجود آورده اند که گنبد این بنا، بر آن ها استوار است. در حالی که ردیف سوم این گلبرگ ها که لایه بیرونی معبد لوتوس به حساب می آیند، به روی 9 ورودی عبادتگاه خیمه زده اند.
پنجره های سقفی که برای این سازه ساخته شده اند، در بالای گلبرگ های داخلی و در زیر گلبرگ ها خارجی قرار دارند. نور خورشید همان طور که از میان گلبرگ های گل نیلوفر آبی به میان آن نفوذ می کند، از طریق این پنجره ها سقفی به فضای داخلی سالن اصلی عبادتگاه وارد می شود و آن را روشن می کند.
فضای داخلی معبد لوتوس
گنبد داخلی و دو لایه معبد لوتوس به شکل داخل گل نیلوفر آبی طراحی شده است. این گنبد از 54 تیغه که لایه بتنی بین آن ها قرار دارد ساخته شده است. ناگفته نماند که سالن مرکزی دارای قطری 34 متری و ارتفاع 33.6 متری می باشد. همچنین معبد لوتوس دارای 9 طاق در اطراف است که به عنوان ورودی اصلی عبادتگاه کاربرد دارند. فضای داخلی این عبادتگاه دارای ظرفیت 2200 نفری است که هیچ بت و نقاشی درون آن قرار داده نشده است. به علاوه، سالن اصلی این مجموعه شامل یک بخش فرعی به عنوان پذیرش مرکزی، یک بخش اداری و کتابخانه نیز می باشد.
محوطه معبد لوتوس
9 استخر آبی که در اطراف معبد لوتوس قرار دارند، اشاره به برگ های گل نیلوفر آبی دارند. همچنین روشنایی محوطه این ساختمان به گونه ای تنظیم شده است که معبد لوتوس را مانند گل نیلوفر آبی، شناور روی آب نشان دهد. بد نیست بدانید که این سازه دارای روش های موثری برای تهویه هوا و خنک کردن هوای داخل معبد می باشد. هوای تازه توسط استخرهای آب اطراف خنک می شود و از طریق منافذ تعبیه شده در طبقه زیرین ساختمان، وارد سالن اصلی می شود و از طریق دریچه ای در بالا سازه از فضا خارج می شود.
مصالح استفاده شده در ساخت معبد لوتوس
در ساخت بخش های مختلف معبد لوتوس مصالح مختلفی به کار رفته است. گل برگ های این ساختمان از جنس بتن تقویت شده می باشند که قسمت بیرونی آن ها توسط سنگ مرمر سفید و قسمت داخلی آنها توسط بتن چکشی، پوشیده شده اند. همچنین سنگ مرمر تمام کف فضای داخلی معبد لوتوس را پوشش داده است و راهروها و راه پله های خارجی این عبادتگاه جنسی از ماسه سنگ های قرمز محلی دارند.
مطالب مرتبط:
– تاریخچه و معماری موزه گوگنهایم نیویورک
– خانه رقصان و هر آن چه در مورد معماری عجیب و تاریخچه آن باید بدانید!
– بررسی معماری و ساخت موزه هنر دنور
توسط مهران محمودآبادی | آبان 27, 1397 | بناهای عجیب, معماری بناهای عجیب
از همان ابتدا موزه گوگنهایم نیویورک به مرکز هنرهای جدید و ایده های نو تبدیل شد. این موزه توسط معمار مشهور و بزرگ، فرانک لوید رایت، طراحی شده است تا مکانی برای نمایش آثار هنری نوآورانه در محیط و فضایی منحصر به فرد باشد. امروزه نیز موزه گوگنهایم نیویورک مقصد بسیاری از گردشگران می باشد که سالانه بازدیدکنندگان زیادی را از سرتاسر جهان، به خود جذب می کند. در ادامه این مطلب قصد داریم به صورت خلاصه تاریخچه و معماری این موزه منحصر به فرد را برای شما عزیزان مورد بررسی قرار دهیم، با ما همراه باشید.
تاریخچه موزه گوگنهایم نیویورک، از طراحی تا بازسازی
– درخواست طراحی موزه گوگنهایم نیویورک
در سال 1943 فرانک لوید رایت، معمار شناخته شده آمریکایی، نامه ای را از مشاور سالومون رابرت گوگنهایم دریافت کرد که در آن از او خواسته شده بود، ساختمانی جدید برای نمایش و نگهداری آثار هنری سالومون گوگنهایم طراحی کند. یکی از الزاماتی که سالومون گوگنهیام تعیین کرده بود، متفاوت بودن این موزه با دیگر موزه های دنیا بود. با وجود این نیازها و الزامات، فرانک لوید رایت طراحی انجام داد که بهترین و متفاوت ترین فضای ممکن برای دیدن نقاشی های زیبا را به وجود آورد. در آن زمان او به عنوان یکی از برجسته ترین معماران قرن 20 شناخته شده بود ولی طراحی موزه گوگنهایم نیویورک، موفقیت بزرگ دیگری را در زندگی شغلی او به وجود آورد.
– کانسپت طراحی موزه گوگنهایم نیویورک
فرانک لوید رایت، طرح سطوح شیبدار موزه گوگنهایم نیویورک را از معماری بنای زیگورات الهام گرفته است. همچنین او توانست فلسفه ترکیب شکل های ارگانیک در معماری که در ذهن خود داشت را در طراحی این موزه پیاده کند. بنابراین فرانک لوید رایت با الهام گرفتن از بنای زیگورات و شکل های ارگانیک، طراحی خود را انجام داد. هدف او از این نوع طراحی این بود که بازدیدکنندگان، به وسیله آسانسور به بالاترین طبقه موزه بروند و از طریق سطوح شیبدار، در حالی که آثار هنری را می بینند، به پایین ساختمان بیایند.
– اختلاف نظر در ساخت موزه گوگنهایم نیویورک
ساخت موزه گوگنهایم نیویورک 16 سال به طول انجامید و در این بین، بحث هایی مختلفی در مورد تضاد شکل طراحی شده موزه با فضای شهری نیویورک وجود داشت. همچنین هنرمندان به شکل شیبدار دیوارها و راهرو موزه، اعتراض داشتند. دلیل اعتراض آن ها این بود که شکل شیب دار راهروها و دیوارها را مناسب برای نمایش آثار هنری نمی دانستند.
– بازسازی های انجام گرفته به روی موزه گوگنهایم نیویورک
در طول سال های مختلف، مجموعه موزه گوگنهایم نیویورک توسعه پیدا کرد و بخش هایی از آن مورد بازسازی قرار گرفت. در بین سال های 1990 و 1992 ساختمانی با طراحی و معماری گواتمی سیگل و همکارانش به این مجموعه اضافه شد. این ساختمان دارای 4 گالری هنری و 2 طبقه مخصوص امور اداری بود. همچنین در سال 2001 مرکزی دائمی و عمومی برای آموزش هنر با نام مجموعه آموزشی هنر سکلر، به این مجموعه اضافه گردید.
<< مجموعه آموزشی هنر سکلر >>
مدت ها بعد از ساخت مرکز آموزشی، در سال 2008، پروژه سه ساله مرمت موزه گوگنهایم به اتمام رسید تا این موزه جشن تولد 50 سالگی خود را بگیرد.
معماری و ساخت موزه گوگنهایم نیویورک
– معماری موزه گوگنهایم نیویورک
نمای ساختمان مدرن موزه گوگنهایم نیویورک، از 12 دیوار مارپیچ و فضای داخلی آن، از سطوح شیبدار مارپیچ تشکیل شده است که یک فضای داخلی منحصر به فرد را به وجود آورده است. این ساختمان مدرن شامل 70 بخش برای نمایش آثار هنری می باشد که بازدیدکنندگان با قدم زدن به روی سطوح شیب دار، تجربه ای متفاوت برای دیدن آثار هنری مدرن خواهند داشت. ساختمان موزه گوگنهایم نیویورک دارای گنبد شیشه ای بزرگ با چهارچوب آلومینیومی است که اجازه می دهد نور طبیعی در طول روز، فضای داخلی موزه را روشن کند.
– مصالح استفاده شده در ساخت موزه گوگنهایم نیویورک
برای ساخت موزه گوگنهایم نیویورک، از 7000 فوت مکعب بتن و 700 تن فولاد ساختمانی در ساختار و نمای آن استفاده شده است. اغلب مصالح ساختمان مدور از بتن تشکیل شده است. بتن معمولی در طبقات پایین تر این ساختمان و بتن سبک در دیوار و سطح شیبدار ساختمان موزه مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین برای نمای خارجی دیوارهای مارپیچ و منحنی موزه گوگنهایم از بتن تگری یا بتن پاشیده استفاده شده است. فرانک لوید رایت به این منظور بتن تگری را برای نمای ساختمان انتخاب کرد تا ساختمان دارای نمای یکپارچه باشد.
مطالب مرتبط:
– موزه گوگنهایم، اثری از فرانک گری که اقتصاد شهر بیلبائو را متحول کرد
– بررسی معماری و ساخت موزه هنر دنور
– خانه رقصان و هر آن چه که در مورد معماری عجیب و تاریخچه آن باید بدانید!
توسط مهران محمودآبادی | آبان 20, 1397 | بناهای عجیب, معماری بناهای عجیب
موزه هنر دنور از دو ساختمان قدیمی و جدید تشکیل شده است که توسط یک پل شیشه ای به یک دیگر متصل می شوند. این مجموعه در سال 2006 گسترش پیدا کرد و به غیر از نمایشگاه هنرهای مدرن، امکانات و بخش های رفاهی دیگری نیز به این مجموعه اضافه شد. ساختمان جدید موزه دنور دارای نمای بیرونی خاصی است که دیدن آن برای بازدید کنندگان بسیار جذاب و حیرت انگیز است. در ادامه مطلب به معرفی موزه هنر دنور خواهیم پرداخت و به صورت خلاصه معماری و ساخت آن را بررسی خواهیم کرد، با ما همراه باشید.
– معرفی موزه هنر دنور
ساختمان قدیمی موزه هنر دنور در سال 1971 توسط معمار ایتالیایی به نام جیو پونتی طراحی شد که همچنان به عنوان موزه اصلی از آن استفاده می شود. 35 سال بعد، در سال 2006، موزه هنر دنور گسترش پیدا کرد و 146 هزار فوت مربع به این بنا اضافه شد که وسعت مجموعه موزه دو برابر شد. در پروژه گسترش موزه دنور، یک ساختمان جداگانه به این مجموعه اضافه شد که از طریق پل شیشه ای 100 فوتی به موزه قدیمی متصل می شود. ناگفته نماند که ساختمان جدید بعد از این که فردریک سی همیلتون در سال 1994 رئیس موزه هنر دنور شد، به نام او نام گذاری شد. ساخت ساختمان همیلتون از سال 2003 آغاز شد و بعد از یک سال، ستون های فولادی این بنا نصب شدند. ساختمان همیلتون دارای نمای خارجی از جنس تیتانیوم می باشد که نصب آن از اواسط سال 2004 شروع شد.
<< ساختمان قدیمی موزه هنر دنور >>
<< ساختمان جدید موزه هنر دنور >>
<< دو ساختمان از طریق پل شیشه ای به یکدیگر متصل می شوند >>
– معماران ساختمان همیلتونِ موزه هنر دنور
استودیو دنیل لیبسکیند در سال 2000 به عنوان معمار اصلی این پروژه بعد از رقابت با 40 گروه معماری دیگر، انتخاب شد. مدت کوتاهی بعد این استودیو قرارداد مشارکتی با شرکت معماری دیویس امضا کرد تا با همکاری یکدیگر طراحی ساختمان همیلتون و مجموعه اطراف آن را انجام دهند.
<< اولین کانسپت موزه هنر دنور توسط دنیل لیبسکیند >>
– امکانات ساختمان همیلتونِ موزه هنر دنور
ورودی اصلی موزه هنر دنور، ساختمان همیلتون می باشد که در این ساختمان فروشگاه، کافی شاپ، سالن تئاتر و یک بام سبز با چشم اندازی به فضای اطراف، وجود دارد. به علاوه آثار هنری مدرن و معاصری مانند مجموعه های معماری و طراحی و آثار هنر اقیانوسی در این ساختمان به بازدیدکنندگان نمایش داده می شود.
<< ورودی ساختمان همیلتون موزه دنور >>
<< بام سبز موزه هنر دنور >>
– معماری ساختمان همیلتونِ موزه هنر دنور
معماری ساختمان هیمیلتون بسیار خاص می باشد. نمای بیرونی ساختمان هیمیلتون دارای شکل تندیسی است که با ورق های تیتانیوم پوشیده شده است و با ساختمان های اطراف همخوانی و هماهنگی دارد. ساختمان همیلتون از مجموعه دیوارهای مسطحی تشکیل می شود که در کنار هم، اشکالی با خطوط شکسته و زاویه دار را ایجاد کرده اند. بخش نوک تیز و زاویه دار ساختمان همیلتون در بالای پل شیشه ای و یکی از خیابان های مجاور موزه قرار گرفته است. همچنین یک لابی وسیع با سقف شیشه ای در قلب ساختمان تعبیه شده است که ورودی پل شیشه ای در آن قرار دارد. از طریق این پل می توان به رستوران و ساختمان خاکستری قدیمی موزه، دسترسی پیدا کرد. معماران ساختمان همیلتون برای نمای خارجی و فضای داخلی این بنا از عناصر قابل توجه و چشم گیری مانند پنل های تیتانیومی، شیشه و گرانیت استفاده کرده اند که معماری این بنا را بسیار زیبا کرده است.
تمام مجموعه موزه هنر دنور دارای فضایی بیش از 350 هزار فوت مربع است و دنیل لیبسکیند برای این مجموعه، پارکینگ پنج طبقه با ظرفیت 1000 ماشین و 270 هزار فوت مربع فضای فروشگاهی و اقامتی نیز طراحی کرده است. اگر بخواهیم از دیگر امکانات این مجموعه بگوییم، باید به تالار نمایش 300 نفری، گالری نمایشی مخصوص، بخش مخصوص حفظ و انبار آثار هنری، نمایشگاه های دائمی، آشپزخانه و کافی شاپ موزه هنر دنور اشاره کنیم.
– ساخت ساختمان همیلتونِ موزه هنر دنور
در ساخت موزه دنور 2740 تن فولاد، 230 هزار فوت مربع ورق تیتانیوم و 7400 یارد مکعب بتن به کار رفته است. سه عدد از بزرگ ترین تیرهای فولادی این بنا، 60 فوت طول دارند که یک کارخانه فولاد بلژیکی آن ها را تولید کرد. پیمانکارانِ ساخت بنای جدید موزه، قبل از نصب تیرها، از یک برنامه کامپیوتری سه بعدی پیشرفته برای تعیین موقعیت هر یک از آن ها استفاده کردند. همچنین برای اینکه ساختمان همیلتون ایمن و مقاوم ساخته شود، 116 ستون فولادی و بتنی به روی فوندانسیون ساختمان تعبیه شد. ناگفته نماند که به خاطر شکل زاویه دار ساختمان همیلتون، در ابتدا این بنا نشتی داشت که این مشکل توسط پیمانکاران ساخت بر طرف شد.
پروژه گسترش موزه هنر دنور، اولین طراحی سازه ای توسط دنیل لیبسکیند بود که با موفقیت به اتمام رسید.
مطالب مرتبط:
– موزه گوگنهایم، اثری از فرانک گری که اقتصاد شهر بیلبائو را متحول کرد
– طراحی و معماری سالن کنسرت والت دیزنی
– خانه رقصان و هر آن چه که در مورد معماری عجیب و تاریخچه آن باید بدانید!
توسط مهران محمودآبادی | آبان 11, 1397 | بناهای عجیب, معماری بناهای عجیب
معماران با ساختمان و بناهایی که طراحی کرده اند، شناخته می شوند. یک طراحی بی پایه و اساس، معمار را به سوژه رسانه ها تبدیل می کند و در مقابل، یک طراحی فوق العاده باعث می شود که کل مردم جهان او را تحسین کنند. با این تعریف، فرانک گری، معمار بزرگ و مشهور کانادایی، خود را با طراحی عالی و خیره کننده کنسرت والت دیزنی لس آنجلس، به تمام جهان شناساند. البته این معمار معاصر، طراحی های شناخته شده و معروف دیگری مانند موزه گوگنهایم بیلبائو را انجام داده است که در نوع خودشان منحصر به فرد هستند. در ادامه مطلب، سالن کنسرت والت دیزنی را به شما معرفی خواهیم کرد و معماری فضای داخلی و خارجی آن را بررسی می کنیم.
– معرفی سالن کنسرت والت دیزنی
سالن کنسرت والت دیزنی که چهارمین سالن موسیقی لس آنجلس است در سال 2003 تاسیس شده است. این سالن دارای ظرفیت 2265 نفری است و برای میزبانی از ارکستر فیلارمونیک و اساتید خوانندگان لس آنجلس کارایی دارد. سالن کنسرت والت دیزنی که طراحی آن توسط فرانک گری انجام شده است، نمونه ای بارز از معماری به سبک ساختار شکن یا دیکانستراکشن است. ناگفته نماند که بخش اکوستیک این سالن از معماری بی نظیری برخوردار است که توجه همه را به خود جلب کرده است.
– رقابت در طراحی معماری سالن کنسرت والت دیزنی
در سال 1987 پروژه ساخت سالن کنسرت والت دیزنی با برگزاری رقابتی برای طراحی آن آغاز شد و مفاهیم اساسی و پایه معماری این بنا در این رقابت مشخص گردید که به صورت خلاصه شامل موارد زیر است:
1. طراحی تکمیلی بنای موجود
2. طراحی باغ عمومی بزرگ در کنار سالن کنسرت
3. طراحی نمای خارجی عظیم و مجلل
4. فضای بزرگ برای پشت استیج
5. ورودی اصلی بزرگ با قابلیت دسترسی آسان از اطراف
از زمان طراحی استیج سالن کنسرت والت دیزنی، عناصر دیگری نیز به این مجموعه اضافه شدند و بعضی عناصر هم دچار تغییر شدند که مهم ترین آن ها شکل و ظاهر سالن، اندازه سالن ورودی و حذف یکی از سالن های اجتماع بود. اجرای این موارد 16 سال طول کشید تا به ظاهری که در حال حاضر هست، برسد.
– نمای خارجی سالن کنسرت والت دیزنی
اولین بخشی که بازدید کنندگان قبل از ورود به سالن کنسرت والت دیزنی می بینند، ورق های فولادی ضد زنگ و منحنی شکل نمای خارجی این بنا است. این فولادهای منحنی شکل از نظر بینندگان، مانند بادبان های نقره ای رنگ یک کشتی بزرگ می مانند که سالن کنسرت را پوشش داده اند. فرانک گری در طراحی اصلی خود قصد داشت که از سنگ برای پوشش نما استفاده کند. اما مدتی بعد او تصمیم گرفت به جای سنگ از فولاد در نمای خارجی استفاده کند، به این علت که ساخت منحنی های موجود در طراحی با سنگ، بسیار سخت و غیر ممکن بود. سطح دشواری اجرای این طراحی، گروه کاری فرانک گری را وا داشت تا از نرم افزار کتیا که مخصوص طراحی هواپیما بود، استفاده کنند. قطعات استنلس استیل به نحوی برش و در کنار هم قرار داده شدند که هیچ نشانی از 300 سری قطعات اتصالی در نمای خراجی دیده نمی شود. باید بگوییم که طراحی فوق العاده و دشوار این بنا تقریبا یک پدیده تاریخی در زمینه معماری و ساختمان است.
– طراحی لابی سالن کنسرت والت دیزنی
فرانک گری و تیم طراحیش لابی کنسرت والت دیزنی را مانند اتاق نشیمن شهری تجسم کردند که نور طبیعی به صورت کامل فضای آن را روشن می کند. این ساختمان دارای یک هویت مستقل است و مانند پل نمادینی است که انسان را از زندگی روزمره به درون قلب و روحش ارتباط می دهد. این نکته را باید بدانید که سالن کنسرت والت دیزنی فقط برای اجرای کنسرت ساخته نشده است، بلکه مرکزی برای فعالیت های فرهنگی و اجتماعی نیز می باشد.
– بخش نشیمن سالن کنسرت والت دیزنی
2265 صندلی به صورت شیب دار، استیج را در سالن کنسرت والت دیزنی احاطه کرده اند. ارنست فلیشمن مدیر سابق فیلارمونیک لس آنجلس، احساس می کرد که سن نمایش معمولی، اجرا کنندگان ارکستر و شنوندگان را از هم جدا می کند. بنابراین در این سالن ارکسترها در فضایی که شنوندگان نشسته اند، موسیقی را اجرا می کنند. صندلی ها به نحوی چیدمان شده اند که شنوندگان تا حد ممکن به نوازندگان نزدیک باشند و یک فضای صمیمی ایجاد شود.
– استیج سالن کنسرت والت دیزنی
استیج سالن کنسرت والت دیزنی از جنس چوب سرو زرد رنگ آلاسکا است که پژواک صدا ایجاد می کند. صحنه نمایش طوری طراحی شده است که در صورت نیاز، با ایجاد تغییراتی می توان فضای بزرگ تری برای اجرا ایجاد کرد.
– باغ عمومی سالن کنسرت والت دیزنی
فرانک گری به خوبی می دانست که لیلیان دیزنی، اولین شخصی که برای احداث این بنا کمک مالی کرد، عاشق باغبانی است. بنابراین او یک باغ عمومی در کنار سالن کنسرت والت دیزنی طراحی کرد. در داخل این باغ نیز یک شئ موزاییکی به شکل گل رز قرار دارد که تیم طراحی بیش از 200 گلدان و 8000 کاشی را شکستند تا آن را بسازند. همچنین باغ سالن کنسرت والت دیزنی به عنوان یک باغ عمومی و یک فضای شهری در لس آنجلس کاربرد دارد. 6 گونه متنوع از درخت ارکیده و درختان شیپوری صورتی در داخل این باغ استفاده شده اند. جالب است بدانید از جرثقیل 350 تنی برای کاشت این درختان استفاده شده است.
مطالب مرتبط:
– موزه گوگنهایم، اثری از فرانک گری که اقتصاد شهر بیلبائو را متحول کرد!
– سیزده ساختمان نمادین که توسط فرانک گری طراحی شده است – قسمت اول
– بررسی معماری و ساخت موزه هنر دنور
توسط مهران محمودآبادی | مهر 22, 1397 | بناهای عجیب, معماری بناهای عجیب
موزه گوگنهایم با معماری برجسته فرانک گری، امروزه شهر بیلبائو را مقصد خیلی از بازدید کنندگان قرار داده است. از سال افتتاح این موزه، 1997، تا به امروز میلیون ها نفر برای بازدید از این ساختمان، به شهر بیلبائو می آیند. یکی از دلایل موفقیت موزه گوگنهایم در جذب بازدیدکننده زیاد، معماری جذاب و مدرن فرانک گری و همکارانش است که در طول فرآیند طراحی و ساخت، از نرم افزارهای کامپیوتری برای اجرای پروژه کمک گرفته اند. اما این موفقیت تنها به موزه محدود نمی شود، بلکه توریست ها و بازدیدکنندگان باعث بهبود وضع اقتصادی شهر بیلبائو و کیفیت آن نیز شده است. با ما همراه باشید تا در ادامه تاریخچه این موزه و معماری آن را بررسی کنیم.
به چه علتی موزه گوگنهایم در شهر بیلبائو ساخته شد؟
در اوایل دهه 1990، موسسه ای با هدف بازسازی قسمت های مختلف شهر بیلبائو شروع به فعالیت کرد. از برنامه های مهم این موسسه در آن زمان، بهبود وضعیت زیست محیطی رودخانه نرویون و ساخت موزه هنری برای جذب توریست بود. در همان زمان، سالامون گوگنگهایم که توانسته بود از طریق درآمد فراوان از موزه گوگنهایم نیویورک از بحران اقتصادی گذر کند، به همراه توماس کرنز، مدیر موزه گوگنگهایم، تصمیم گرفتند که شاخه ای دیگر از این موزه در اروپا افتتاح کنند. بنابراین مقامات شهری بیلبائو علاقه خود را به افتتاح موزه در شهر خود اعلام کردند و با جدیت و پیگیری های لازم، توانستند مدیران موزه گوگنهایم را به این امر متقاعد سازند.
موزه گوگنگهایم بیلبائو در چه موقعیت مکانی قرار دارد؟
برای انتخاب موقعیت مکانی موزه گوگنهایم، توماس کرنز، مدیر موزه، در حال قدم زدن به روی پلی در رودخانه نرویون بود که یک زمین صنعتی متروکه در امتداد روخانه، توجه او را جلب کرد و سریعا این مکان را به مقامات شهری بیلبائو پیشنهاد داد. مکانی که در خم مسیر رودخانه و پایین تر از سطح شهر قرار دارد.
چگونه فرانک گری به عنوان معمار موزه گوگنهایم شهر بیلبائو انتخاب شد؟
در سال 1992 شرکت مسئول ساخت موزه گوگنهایم، از سه گروه معماری که در رقابت طراحی این موزه شرکت کرده بودند، خواست که در مدت سه هفته طراحی شماتیک خود را تحویل آن ها دهند. فرانک گری و همکارانش که یکی از سه گروه شرکت کننده در این رقابت بودند، توانستند با طرح نوآورانه و خلاقانه خود، معماری موزه گوگنهایم را در دست بگیرند.
کانسپت شهری موزه گوگنهایم بیلبائو
از ابتدای کار، فرانک گری طرح و برنامه وسیعی را برای فضای شهری اطراف موزه در نظر گرفت. یکی از این برنامه ها بهبود وضعیت خط کناری رودخانه نرویون در نزدیکی موقعیت مکانی موزه بود. او همچنین در معماری موزه گوگنهایم فضای اطراف را بررسی کرد تا بتوان از داخل موزه دید و منظره جذابی به دیگر قسمت های شهر داشت.
شکل و نمای خارجی موزه گوگنهایم از منابع مختلفی الهام گرفته شده است. فرانک گری برای طراحی این موزه از رودخانه کنار آن ایده می گیرد و متحرک ترین عضوهای داخل آن که قایق و ماهی است را برای نمای خارجی موزه انتخاب می کند. همان طور که از عکس زیر پیداست موزه به شکل قایق طراحی شده است و مصالح استفاده شده در نمای خارجی آن مانند فلس ماهی است.
فرانک گری از مصالح متفاوتی مانند سنگ، فولاد و شیشه برای ایجاد حس های متنوع در موزه گوگنهایم، استفاده کرده است.
یکی دیگر از اجزای کانسپت شهری این موزه، گردش آن در امتداد مسیر رودخانه است. استفاده از حوض در کنار موزه و یک راه خمیده تماشایی، این حس را القا می کند که موزه گوگنهایم مانند قایقی در رودخانه قرار دارد.
هنگامی که از داخل شهر به سمت موزه گوگنهایم در حال حرکت هستید، نمای فلزی متفاوت موزه از بین خیابان های باریک سنتی و قدیمی شهر بیلبائو جلب توجه می کند.
معماری موزه گوگنهایم بیلائو
فرآیند طراحی موزه گوگنهایم بسیار پیچیده و نوآورانه بود. بعد از اینکه معماران مدل شماتیک را طراحی کردند و مدل های مقیاسی ساخته شد، مجموعه ساختمانی با توجه به طرح های ارائه شده باید ساخته می شد. فرانک گری و تیم او در استفاده از نرم افزار کتیا، نرم افزاری که در صنعت هواپیماسازی کاربرد داشت، پیش قدم شدند تا احجام سه بعدی ساختمان را طراحی و مصالح و هزینه موزه را محاسبه کنند.
همان طور که در دیگر پروژه های فرانک گری مانند سالن کنسرت والت دیزنی در لس آنجلس دیده ایم، نمای خارجی از چهارچوب های فولادی ساختمانی که با ورقه های فلزی پوشانده شده اند، ساخته شده است.
او برای پوشش سطحی موزه گوگنهایم که مقابل رودخانه قرار دارد، آلیاژی با ضخامت 0.3 میلیمتری از تیتانیوم و زینک را انتخاب کرد، که مقاومت و انعطاف پذیری بالایی دارد و در آب و هوای ابری شهر بیلبائو، این آلیاژ نسبت به استیل، رنگ های زیبا تری از ساختمان بازتاب می دهد.
ساختمان موزه گوگنهایم در مرکز محوطه قرار دارد که از 20 گالری هنری در سه طبقه تشکیل شده است. در سمت غرب ساختمان هم کافی شاپ، مغازه و سالن کنفرانس قرار دارد. در فضای داخلی این موزه نیز یک سالن مرکزی با سقف مرتفع ساخته شده است که از نظر طراحی و معماری بسیار برجسته است. در این سالن پلکان های پیچ در پیچی وجود دارد که شما را به دیگر گالری ها ارتباط می دهد.
در اضافه، هم سالن مرکزی و هم گالری ها دارای چشم انداز به فضای اطراف موزه هستند که این چشم انداز به روی شهر یکی از اجزای مهم معماری این موزه است.
بزرگ ترین گالری موزه گوگنهایم بیلبائو با طول 130 متر، به شکل ماهی ساخته شده است که در آن تندیس و مجسمه های بسیار مهم نمایش داده می شود.
مطالب مرتبط:
– سیزده ساختمان نمادین که توسط فرانک گری طراحی شده است – قسمت اول
– تاریخچه و معماری موزه گوگنهایم نیویورک
– بررسی طراحی و معماری معبد لوتوس هند
توسط مهران محمودآبادی | مهر 4, 1397 | بناهای عجیب, معماری بناهای عجیب
خانه رقصان که ظاهر و معماری عجیب آن در تمام جهان معروف است، سالانه مردم زیادی را برای بازدید به پایتخت جمهوری چک، پراگ، می آورد. ساخت این بنا از سال 1994 آغاز شد و به مدت دو سال به طول انجامید. معماری خانه رقصان به سبک معماری ساختارشکن است که توسط دو معمار آمریکایی و کرواتی، فرانک گری و ولادو میلونیک، طراحی شده است. در ادامه به طور مختصر ویژگی های این ساختمان، تاریخچه و چگونگی به وجود آمدن آن را برای شما شرح خواهیم داد.
معرفی خانه رقصان
پراگ پایتخت جمهوری چک، یک شهر غنی از مکان ها و مناظر توریستی متنوع است که یکی از پربازدیدترین آن ها، مکان های تاریخی است. ولی در بین این بناهای تاریخی، تعداد قابل توجهی ساختمان مدرن نیز وجود دارد که مردم از دیدن آن ها لذت می برند. یکی از این ساختمان های مدرن، خانه رقصان است که از نظر ظاهری و نمای خارجی، مانند اسمش رقصان جلوه می کند و در طراحی آن، از دو رقصنده معروف الهام گرفته شده است. این ساختمان بین المللی یکی از برجسته ترین ساختمان های پراگ و نمادی از معماری کشور چک است که مشهوریت جهانی دارد. خانه رقصان از دفاتر اداری، رستوران ها، گالری هنری و مرکز کنفرانسی تشکیل شده است. البته در طبقه آخر آن نیز تراسی با منظره فوق العاده زیبا به طبیعت و شهر وجود دارد که واقعا دیدنی است.
تاریخچه خانه رقصان
تاریخچه خانه رقصان به اواخر جنگ جهانی دوم باز می گردد، زمانی که ساختمان قبلی در این محل، با بمباران از بین رفت. در بین سال های 1948 تا 1989 هیچ ساختمانی در این مکان ساخته نشد. بعد از انقلاب مخملی، اولین رئیس جمهور جمهوری چک، واتسلاو هاول، خواستار این شد که این مکان به مرکز اجتماعی و فرهنگی تبدیل شود و نیز سمبلی از آزادی و زندگی پر از امید برای مردم باشد.
هاول از معمار مشهور کروات، ولادو میلونیک، در خواست کرد که طراحی و معماری بنا را انجام دهد. بعد از مدتی، در سال 1992 بخشی از زمین توسط شرکت بین المللی بیمه هلندی خریداری شد که با ایده طراحی میلونیک مخالف بودند. به همین دلیل روند طراحی این بنا تغییر پیدا کرد. نماینده هلندی این شرکت خواستار این بود که یک ساختمان مدرن برای مرکز فرهنگی ساخته شود. از همین رو از فرانگ گری دعوت شد تا با میلونیک طراحی را در دست بگیرند و این دو با ترکیبی از ایده های یکدیگر، طراحی ساختمان را انجام دادند.
مطلب مرتبط: سیزده ساختمان نمادین که توسط فرانک گری طراحی شده است – قسمت اول
معماری ساختمان خانه رقصان
خانه رقصان با شکل ظاهر عجیبش، نمونه ای از سبک معماری ساختارشکن است. نمای خارجی برج شیشه ای این بنای بتنی، با استفاده از 99 پنل شیشه ای متفاوت اجرا شده است. در بالای ساختمان نیز ساختاری خاص قرار داده اند که به خاطر شکل و ظاهرش به آن ستاره دریایی می گویند. این ساختمان شامل 9 طبقه است و اتاق و سالن های داخل آن بدون هیچ تقارن و تناسبی ساخته شده است.
مخالفت در برابر معماری عجیب خانه رقصان
امروزه خانه رقصان یکی از ارزشمندترین ساختمان های پست مدرن در پراگ و یکی از مهم ترین بخش های معماری پاینخت جمهوری چک به حساب می آید. ولی در بازه زمانی خاصی، این ساختمان با اعتراضاتی مواجه شد. مخالفان این ساختمان به عدم تناسب آن با محیط اطراف معترض بودند، چون ساختمان های اطراف به سبک آرت نوو (art Nouveau ) ساخته شده بودند ولی معماری خانه رقصان، به سبک مدرن و ساختار شکن بود. در همین حال مخالفانی نیز به شکل عجیب و غریب خانه رقصان و به تکیه کردن دو ساختمان به یکدیگر، معترض بودند. با وجود این اعتراضات این بنا جزو ارزشمندترین مکان های معماری چک به حساب می آید و کم تر کسی است که ارزش آن را نداند.
<< ساختمان های اطراف خانه رقصان با معماری آرت نوو >>
رستوران و گالری هنری خانه رقصان
همان طور که قبلا اشاره کردیم، خانه رقصان دارای دفاتر کاری است ولی شما برای بازدید از داخل آن نیازی ندارید که دفتری را اجاره کنید. در طبقه های بالاتر دو رستوران وجود دارد که با ظاهری مدرن و امروزی و با کیفیت بالا که غذاهای فرانسوی و بین المللی سرو می کنند. شما می توانید از داخل این رستوران ها منظره فوق العاده زیبا از شهر پراگ را نیز تماشا کنید.
یکی دیگر از مکان های عمومی این ساختمان گالری خانه رقصان است. این گالری در طبقه همکف قرار دارد و هدف آن ها به نمایش گذاشتن هنرهای مدرن چک و سراسر جهان و حمایت از هنرمندان مستعد جوان است.
مطالب مرتبط:
بررسی معماری و ساخت موزه هنر دنور
طراحی و معماری سالن کنسرت والت دیزنی
بررسی طراحی و معماری معبد لوتوس هند